Voor twee niet al te ruim in de slappe was zittende studenten was dit tweedehandsje een prima oplossing ! Hij was overigens niet in zo'n topconditie als het hierboven getoonde exemplaar !

Omdat we in 1966 een reis naar Spanje wilden maken zochten we toch een wat comfortabelere en ruimere auto en die vonden we in een, opnieuw tweedehandse, 

Fiat 1100

In 1967 maakten we er een ruim 7200 km lange trip mee naar Marokko

Inmiddels waren we werkstudenten en konden we, najaar 1967, met tijdelijke ondersteuning van het thuisfront zelfs overgaan tot de aanschaf van een spiksplinternieuwe bolide:

Een Citroën 2CV, ook wel Lelijke Eend genaamd !

Hierin konden we tenminste met fatsoen onze verse verkering vervoeren.

Dat het de dames goed bevallen is blijkt wel uit het feit dat vriend Gert nog steeds  getrouwd is met zijn Henny en Marian nog steeds mijn steun en toeverlaat is!

Met het krijgen van verkering werd bij de heren ook de wederzijdse behoefte aan een eigen auto steeds duidelijker merkbaar.

De 2 CV was toch wel een studentikoos autootje, dus heb ik vervolgens nog twee tweedehands exemplaren gehad.

Een witte versie en vervolgens, als "auto van de zaak" nog een heuse besteleend waarmee ik bestellingen rondreed voor mijn vaders speelgoedzaak, waar ik inmiddels als chef fungeerde

De "zakenauto" was een opvallende verschijning in Den Haag en omgeving, vooral door het treintje op het dak.
Dat had als nadeel dat iedereen wist te vertellen waar je, o.a. in je vrije -en vrijers- tijd, was geweest !

Toen net voor ons trouwen in 1971 de jonge Fiat 600 van onze buurvrouw in Voorschoten te koop kwam was de keuze snel gemaakt.

Met het achterklepje ( = motorkapje) open was het zelfs nog een sportief ogend karretje ! Met de Fiat maakten we ook onze huwelijksreis naar zuid Engeland

De tijd schrijdt voort en de behoefte aan een iets ruimer vervoermiddel brengt ons op een Simca 1000, waarmee we in 1972 onze intocht in Raamsdonk maken

Op Texel testten we de terreinvaardigheid uit !

Roestbestendigheid was niet de beste eigenschap van Simca en onze herinneringen aan de goede oude 2CV tijd én de komst van dochter Chantal deed ons beslissen om ditmaal een nieuwe rode Eend aan te schaffen

Een goed jaar daarna kwam het plan op om in 1974 een lange vakantiereis naar Marokko te gaan maken.

De topsnelheid van de Eend zou toch wat beperkingen met zich meebrengen en zodoende werd Eendje ingeruild voor een hip nieuw Datsun 100 Cherry stationcar(retje)

Tja, en toen werd onze Jarno op de wereld gezet, een tweedeurs Datsun (wel grote achterklep) was ook weer lastig en we wisten dat een Simca 1100 ook een zeer comfortabel en ruim vervoermiddel was, dus die maar aangeschaft

Maar ja, weer die roestgevoeligheid en weer die hang naar "iets groters"! Zo kwam vervolgens een Ford Taunus stationcar in beeld

Lekkere Duitse degelijkheid, waar ik heel wat kilometers mee gemaakt heb

We bleven in de stationcars: de Taunus werd opgevolgd door twee Mazda 929 Wagons, een groene en een zilvergrijze

Zeer comfortabele auto's en voor hun tijd compleet en luxe uitgerust

Ook als caravan-trekker een ideale auto!

Na de Mazda's hebben we nog kort een Opel Rekord Caravan gehad

technisch niet helemaal perfect en daarom kort daarna vervangen door jawel ...

  
een simpele 4-deurs Ascona ! Bruintje kon op dat moment niet meer trekken !

Het leven gaat verder en op een bepaald moment reed ik een Ford Sierra "van de baas"

Deze beviel zo goed, ook als caravan-trekker, dat ik aansluitend aan de auto van de baas nog twee maal een nieuwe Sierra aangeschaft heb !

Af en toe wat meer ruimte bleef trekken en er kwam een Renault 18, wel comfortabel maar z'n vorige eigenaar was er toch niet zo zorgvuldig mee omgesprongen ....

en toen m'n broer z'n Renault 21 Nevada verkocht, leek me dat een een goede keus

Maar ook die keus was niet echt de juiste,  en nu de kinderen het huis uit waren konden we aan iets sportievers denken

Het werd in 1994 een jonge gebruikte Alfa Romeo 155 diesel, een goed jaar later ingeruild op een nieuwe 155 1.8 twinspark benzine uitvoering

Toen onze bestelbus in 1999 "eruit ging" ontstond wederom de behoefte aan meer ruimte en wat is logischer om dan een Alfa in te ruilen op een Fiat Marea !

Een fijne reisauto, die ook met de caravan goed overweg kon

We kochten eind 2001 een zeilboot op een trailer, dat kon onze Fiat niet aan, we moesten op iets zwaarders overschakelen.

Het werd een jonge Ford Transit 80

Toen echter het nieuwe model uitkwam, minder luidruchtig en een stuk comfortabeler, was in 2003 de keuze relatief snel gemaakt en kwam er een nieuwe Transit 125 TdCi

We waren hier zeer tevreden mee, en toen we de caravan nog hadden een ideale caravan-trekker met een flinke schuur als standaard-uitrusting!

Nadat de caravan vervangen werd door een camper maakten we met deze diesel veel te weinig kilometers en daarom werd hij, toch wel met enige weemoed in october 2010 verkocht en vervangen door een

Hyundai Tucson 2WD op benzine

Begin 2016 werd het voor ons weer mogelijk om "grijs" te gaan rijden en zijn we weer voordelig gaan dieselen met een

Nissan Primastar 2.5 cdi verlengde dubbele cabine

In april 2019 heeft de Nissan ons "tweede huis" naar Italië gebracht

Een combinatie van ruim 13.5 meter lang !

Na 5 1/2  jaar met de Nissan gereden te hebben kwamen we in augustus 2021 tot de conclusie dat de dubbele cabine niet vaak meer gebruikt werd.

Meer luxe, en de nodige power om een grote caravan te trekken,

bracht ons op het spoor van een

Toyota RAV4 AWD met een 150 pk sterke 2.2 liter dieselmotor.

Opnieuw een "grijs kenteken" versie met 2 zitplaatsen en een flinke laadruimte !

De "tweede auto's"

In 1975 nam ik het importbedrijfje van mijn vader over en daarmee kwam er behoefte aan een tweede auto, een Ford Transit. 

Het was een voormalige Shell auto , wit-geel met een rode bies, een zeer frisse verschijning derhalve !

Rond 1979 zochten we een "boodschappenauto'tje" voor Marian

Het werd een - al heel lang- gebruikte Austin Mini waar we veel leut mee hebben gehad, echter de komst van drempels deed hem geen goed: op een bepaald moment schoten de schokdempers door de wielkasten het kofferbakje in!   Einde Mini dus !

Voor onze handel in modelbouwdozen vonden we, ook ter vervanging van de Transit, vervolgens via een buurman een gebruikte Simca 1100 Fourgonette

We kochten hem voor slechts 800 guldentjes, een paar jaar later ,vele kilometers verder en technisch eigenlijk aan het eind van z'n bestaan bracht hij bij inruil op een Sierra zelfs 1000 gulden op !

De opvolger werd een nieuw Daihatsu mini besteller waarmee ik in 1985 in Utrecht een
- gelukkig goed afgelopen - koprol gemaakt heb: busje total loss !

Vervolgens konden we een jonge Mitsubishi L300 bestelbus op LPG kopen

(geen eigen plaatje van)

die na enkele jaren vervangen werd door

een olie gestookte uitvoering waarmee

"Tina Trucker" Marian heel Nederland heeft door gecrosst !

Nadat we in 1999 met de modelbouw gestopt waren was er even geen tweede auto, maar al snel verscheen er een nieuwe Fiat Seicento voor "ons moeder"

Ruim twee jaar later werd haar grote wens vervuld: een CABRIO !

Medio 2015 constateerden we dat de cabrio veel te weinig gebruikt werd,

dus verkocht en begin 2016 gewoon een "gebakje" voor "op het dorp" aangeschaft

pittig 3 cilindertje :  Daihatsu Cuore , een heerlijk "scheurijzertje" !

Eind 2016 kwamen we onverwacht op internet het nieuwere model Cuore tegen in vierdeurs uitvoering waarin we bijna vier jaar met plezier gereden hebben.

Door het technisch gedwongen gebruik van E5 superbenzine

en het feit dat de blauwe uitvoering niet over airco beschikte gingen we uitkijken naar een nieuwere uitvoering .

Zo werd in september 2020 deze witte Cuore de vierde Daihatsu in onze auto historie.

Na verkoop van de camper (net voor de corona pandemie)

hadden we even geen recreatie voertuig,

maar in 2021 werd er achter de Toyota een mooie Knaus gehangen !